ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΙΚΙΝΟΥ
Η Σίκινος είναι ένα από τα πιο παρθένα νησιά των Κυκλάδων. Αυτό το μικροσκοπικό νησί έχει μια πολύ ιδιαίτερη ταυτότητα αποφεύγοντας τα συνηθισμένα τουριστικά κλισέ. Αποτελεί ιδανικό προορισμό για ταξιδιώτες που αναζητούν μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες.
Η Σίκινος βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο μεταξύ Ίου και Φολεγάνδρου. Στην αρχαιότητα το αρχικό της όνομα ήταν Οινόη που προέρχεται από τη λέξη οίνος [οίνος = κρασί] αποκαλύπτοντας ότι η Σίκινος ήταν δημοφιλής για την οινοκαλλιέργεια. Ωστόσο, πίσω από το σημερινό όνομα του νησιού κρύβονται διάφορες ιστορίες.
Ο Θόας, ο βασιλιάς της Λήμνου, έπρεπε να φύγει από το νησί για να σωθεί από τις γυναίκες γιατί είχαν ξεσηκωθεί εναντίον όλων τα αντρών σφαγιάζοντάς τους. Κατάφερε να διαφύγει κρυμμένος σε ένα μπαούλο που παρασύρθηκε στην Οινόη όπου απέκτησε ένα γιο που ονομάστηκε Σίκινος.
Το όνομα της Σικίνου άλλαξε επί Φραγκοκρατίας και μετονομάστηκε σε Σύκανδρο λόγω της μεγάλης παραγωγής σύκων. Επιπλέον, στους ναυτικούς χάρτες της εποχής η Σίκινος εμφανίζεται με το όνομα Ζετίν ή Σετίν.
Σήμερα, το νησί διαθέτει δύο οικισμούς βρίσκονται, την Αλλοπρόνοια που είναι το λιμάνι και τη Χώρα. Η Χώρα αποτελείται από δύο γειτονικούς οικισμούς, το Κάστρο και το Χωριό. Το όνομα του Κάστρο προέρχεται από το μεσαιωνικό κάστρο του 12ου-13ου αιώνα χτισμένο στην κορυφή του λόφου και το Χωριό είναι γνωστό για τα ανακαινισμένα παραδοσιακά σπίτια 400 ετών.
Σήμα κατατεθέν του νησιού είναι οι ξερολιθιές που καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το νησί. Η ξερολιθιά είναι μια μέθοδος δόμησης με την οποία χτίζονται οι κατασκευές από πέτρες χωρίς κανένα κονίαμα για να τις συνδέσει μεταξύ τους. Παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για τα όρια χωραφιών και εκκλησιών, αλλά και για εκτεταμένη γεωργία – ιδιαίτερα για αμπελώνες. Στις μέρες μας, αυτή η μέθοδος έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί από τις νεότερες γενιές. Ωστόσο, η τέχνη της ξερολιθιάς εγγράφηκε το 2018 στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομίας της UNESCO.
Η Σίκινος είναι ένα νησί με έντονο θρησκευτικό αίσθημα. Το μοναστήρι της Επισκοπής (βυζαντινός ναός) που βρίσκεται νοτιοδυτικά της Χώρας είναι το πιο διάσημο αξιοθέατο της Σικίνου. Ο ναός χτίστηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. ως ρωμαϊκό επιτύμβιο μνημείο που αργότερα έγινε ο ναός του Απόλλωνα του Πυθίου. Κατά τον 5ο αιώνα ο ναός μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης τον Ιούλιο του 2018, ήρθε στο φως ο ασύλητος τάφος μιας επιφανούς γυναίκας. Είναι ένα μέρος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αξίζει να το επισκεφτείτε.
Σήμερα, ο πληθυσμός της Σικίνου είναι 200 κάτοικοι την περίοδο του φθινοπώρου-χειμώνα αλλά κατά τη θερινή περίοδο ο αριθμός αυξάνεται και φτάνει τα 2.000 άτομα. Η Σίκινος παράγει κρασί, ελαιόλαδο, κάπαρη και εξαιρετικής ποιότητας θυμαρίσιο μέλι.
Η Σίκινος είναι ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενο νησί των Κυκλάδων και σας περιμένει να την εξερευνήσετε.
